Gökyüzü Mavisi.

ölünce özleyeceğim şeyler var benim. ne yamaç paraşütü yapmayı, ne yüzmeyi, ne aptal dizileri, filmleri, ne de aptal topuklu ayakkabıları özleyeceğim. Mesela; ister 10 altın yıldızlı otelin baş şefinin ister hollywood  aşçısını yaptığı yemekleri değişmeyeceğim anneannemin yaptığı yemekler. mesela anneannemin ekmek dolabını açtığımda hissettiğim o müthiş koku. mesela  küçücük bir kız çocuğuyken o yaşına rağmen dedemle oynadığımız o oyunlar. babaannem ve dedemin her bayramda kapılarını ilk çalan olmamızın oluşturduğu yüzlerinde ki o gülücük. babaanneme her sarıldığımda  başarısızlıklarıma rağmen kocaman ve içten sarılması. mesela babamın onu öperken ki batan sakalları, onun hırkasını giydiğimde oluşan o masum özeniş.mesela arkadaşlarımda başımıza gelen tüm rezilliklere rağmen dalga geçip, gülebilmelerimiz. sevgilimle yağmur altında koştuğumuz o yağmur. aslında sıcak tutmamasına rağmen üstümüze attığımız o hırka. daha çöp adam bile çizmeyi bilmediği halde minik kuzenimin sayfalarca resimleri. abimle olan bütün saçma sebepli kavgalarımız, ağladığım zaman odama girip beni güldürebildiği o şebek mimikleri. annemin durup dururken beni gıdıklayıp, krize sokmasını. uzun bir tatile çıktıktan sonra evime döndüğümde oluşan o özlemi. gökyüzünü evim hayal etmeyi. halamın bana olan o sevgisi,. bir çok insandan farklı düşündüğümü hatırlatan insanlarla dolu anıları. karşımdakine baktığım zaman gördüğüm kirpiklerimi. yazlıkta ki rüzgarın ninnisini duymayı. küçük erkek çocuklarını öpebilmeyi. kahkaha atarak gülebilmeyi. cehenneme yağmur yağdırabileceğime inandığım düşüncelerimi. ağlayabilmeyi. canım sıkıldığında sahil kenarına gidip bağırmayı. ailemi. çocukluk anılarımı. pişman olmadığım tüm anılar ve pişman olmamaya çalıştıklarım. belkide maviyi özliyeceğim. her zaman aklımda olan gökyüzü mavisini. -B