Bir kış günü sınıfında oturan şairimiz sınav öncesi arkadaşları ile bir iddaaya girer. Normalde hiç adeti değildir böyle şeyler. Ama kendinden emindir işte o günde. Oradan bakıldığında çok da büyük bir şey olmayabilir. Önceleri bu olaylar çikolata ile başladı daha sonra katlanarak büyüdü. Ancak iddaların büyümesinin nedeni şairimizin bir türlü kazanamamasıydı. En son sınavda 70 üzerinde alamazsa o çok sevdiği benliği kabul ettiği ve herkes tarafından sürekli tekrar edilen soyadından bir harf eksilteceğini söyledi. Olaya kulak misafiri olanların gözleri büyüdü yüreklerini bir korku saldı. (Abarttığıma bakmayın) Arkadaşı diretse de şair sefa ısrarlarını sürdürdü ve iddaaya girildi böylelikle.
Sınav günü geldi çattı ve sınava girildi (kendisi hiç kopya çekmez(!)). Çıkışta sınavının çok güzel geçtiğini ve bu sefer kesin kazanacağını söyledi. Oysaki arkadaşı kazanamayacağından çok emindi.Bir sonraki ders sınavlar okunmaya başladı. Sıra sefaya geldiğinde önceliği arkadaşına verdiler (önceliği beyaza verdiler fjkl) Derken sıra Sefa'ya geldi ve arkadaşın 50 aldığı öğrenildi. Bunun üzerine tüm gözler Sefa'nın üzerine çevrildi o müthiş konuşma beklenmekteydi. Sefa derin bir nefes aldı ve ''Tamam kaybettim ve soyadımda ki N harfini çıkarıyorum''diyerek herkesi şaşırttı. Bu olaydan sonra şair Sefa'nın soyadı Sevecan olarak değiştirildi. Sefa Sevecan.
''Öğretmenlerin gözdesidir o
Zaman zaman alsada zayıf
Liseyi bitirecek birincilikle
Erkan hocanın sayesinde
Merhametlidir her sınavda verir kopya
Oflu değildir o aslında Rizelidir
Fakat her hoca zannediyor onu Oflu
Liseden mezun olduktan sonra
Unutma bizi Özlem Oflu'' Sefa Sevecan
Not: Bu şiiri de iddaya girdiği arkadaşına yazdığı bilinmektedir.
-Ö
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder