Özlemek dünyanın en güzel ve aynı zamanda en kötü duygularından biridir bana göre.Herkes özler birilerini.Sadece kişileri mi özleriz peki bizler? Hayır. Anıları,filmleri,kitapları ve daha nicelerini özleriz.Elinde olanı kaybettiği zaman özler insan en çok.Geri dönemediği için özler,soru soramadığı için özler.Benim de hayatımda çok özlediğim birileri oldu hep.Ancak ne yazık ki hep gidenler özlenir ve insanlar hep gitmeye devam ederler.
Belki yolda yürürken kalabalıkta yanımızdan geçen kişilerdir özlediklerimiz.Belki bir kitap karakterinde bulduklarımızdır.Belki gördüğümüz halde yanımızda olmadığı için özlediklerimizdir.Kim bilir belki de tam yanındaki kişidir en çok özlediğin.İnsanlar gider,insanlar ölür.Ama geride kalanlar hep özlemeye devam ederler.Bu adil midir sizce? Kalanların özlemeye mahkum edilmesi adil değildir.Gitmek kolaydır sonuçta.Yine de bilirsin ki özlesen bile oralarda bir yerlerde iyidir.Sesini duymasan bile bilirsin ki sesi aslında hep kulaklarındadır.Tam yanımızda tam burada olmasalar bile biliriz ki onlar hep bulutların üstündeki dünyamızda yaşamaya devam ediceklerdir.Peki özleneneceğimizi bildiğimiz için mi gideriz bizler?
-Ö
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder