https://www.youtube.com/watch?v=maTP315XZCQ
Vedalar kötüdür. Nefret ederim vedalardan. Hiç sevmem insanlara sarılıp gözyaşı dökmeyi.
Hepimizin hayatında yeri gelecek veda etmek zorunda kalacağımız insanlar ve anlar olacak. Tüm bu anlar da karşımızdaki insanlara hep daha sıcak ve daha samimi sarılacağız. Çünkü işte tam o an da anlayacağız ne kadar kıymetli ve vazgeçilmez olduklarını. Kendimizi geri çekip yüzlerine bakacağız tek tek. Yüzlerini her karesini ezberleyecek özlem dolu bakışlar. Sonra tekrar sarılacağız,bu sefer daha büyük olacak özlemimiz. Her seferinde ''hadi artık ağlamak yok''diyeceğiz ama hiçbir zaman başaramayacağız.
Tüm bu nedenler ve niceleri yüzünden nefret ediyorum vedalardan. Çünkü birilerini arkamda bırakmak her şeyden zor geliyor bana. En kötüsü de veda ederken anlaşılan değerler oluyor gözümde. İnsan gidene kadar fark etmez elindeki şansları ve değerleri. Tam gideceği zaman tam işte tam da o an fark eder elinde olanları. İşte tüm bu yükleri hafifletmek için daha sıkı sarılır karşısındaki insana. Bilir,o kişi aslında bunların farkında bile değildir ama insanız hepimiz. İşte bu yüzden kendimizle hesaplaşmalarımız hiçbir zaman bitmez. Bitmediği gibi artarak devam eder.
İşte yine nefret ediyorum vedalardan. Kimseye veda etmek için sarılmak istemiyorum. Kimse gittiği için ağlamak istemiyorum. Vedalar kötüdür arkadaşlar.Vedalar insanın özlem saatlerinin arttığı yıllardır. Normal giden saatlerin artık kişi adları ile ilerlemesidir. Elini uzattığında değil,telefona uzandığında yanında olmalarıdır. Belki de bu yüzdendir tüm veda sahnelerinden bu kadar etkilenmemin nedeni. Çünkü bilirim ki izlerken kendimle,karakterlerle, hayatımda var olan herkesle vedalaşırım bende orada. Bu olanlar yüzünden;
Vedaları sevmem sevgili okur. Vedaları sevmeyin. Bilin ki vedalar hiçbir zaman güzel olmayacak,olamayacak kadavralardır.
-Ö
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder