Evrensel Mutluluk Vardır

İnsanı bu hayatta olgunlaştıran birçok şey vardır.Bunlardan bazıları acı,keder,mutluluk,ölüm ve aşk olarak sıralanabilir. Ben bugün aşkın insanı nasıl olgunlaştırdığını yazmak istiyorum. Çocukluk aşkı. Aslında baktığımız zaman fazla önemsenmeyecek şekildedir. Neticede küçüksünüz ve şimdiki duygu düşüncelere sahip değilsiniz.O an beğenme duygusunu bile aşk zannedebilirsiniz. O anın verdiği büyüyle yaşayıp gidersiniz.Hep gülersiniz,her hareketi yanlış anlarsınız.Tüm bu güzel şeyler arasında aslında bizlere ne kadar çok şey kattığını fark etmezsiniz.

Çocukluk Aşkıma Yolculuk
Kendi çocukluk aşkımdan yola çıkarak yazmaya başladım bu yazıyı. O yüzden sanırım hep örnekler üzerinden gideceğim.

Çocukluktan Olgunluğa Geçiş Döneminde Aşk
Çocukken yaşadığımız o aşklar aslında hayata nasıl bakmamız gerektiğini öğretir bize. Yaşadığın o saf duyguların önemini anlatır.Çünkü yıllar sonra dönüp baktığında anlayacaksın ki asla o kadar saf yaşamayacaksın aşkı ve sevgiyi.Araya hep bir şeyler girecek.Sebepsizce mutlu olduğun anlarda azalmalar görülecek önce. Sonraları her şeye evet dediğin ve alttan aldığın zamanlar son bulacak. Bunlar kendi içinde sorun olmaya başlayacak yavaş yavaş.Şimdi küçük olduğumuzu varsayalım. Düşün ki şuan çocuksun ve aşıksın okur. Hissediyor musun burnuna gelen saflığın kokusunu? Şimdi de büyüdüğünü ve aşık olduğunu varsayalım. Peki şimdi hissediyor musun burnuna gelen kıskançlıkların ve triplerin kokusunu?

Benim Olan Benimdir
Ben çocukluk aşkımla büyüdüm.Onunla çok şey öğrendim.Bilgimin üstüne çok daha fazlasını ekledim. En önemlisi aşkın en saf halini tattım.Ve sanırım bu yüzden bir türlü vazgeçemiyorum. Çünkü benim olan benimdir okur. Bunun yanı sıra çocukluk anılarından vazgeçmek çok zordur. Hayatını var etmiş ve var etmeye devam edecek olan şeylerdir çünkü. Onunla arkadaş olmak demektir. Tüm duyguları ilk kez tatmak demektir. Hatta ilk defa aşk kelimesini kullanmaktır.İlk defa gökyüzünü renkli görmek demektir.Belki de işte tam da bu yüzden çok değerli çocukluk aşklarımız.Bu nedenler için bile onları geçmişte bırakmamalıyız. Bir daha o kadar saf duyguları nasıl yaşayacağız bilmiyorum.Bu yüzdendir ki aşka inanmayan insanların çocukluk aşkını tatmadıklarını düşünüyorum.

Peki  Evrensel Mutluluk Var Mıdır?
Önceki yazılarımda evrensel mutluluk var mıdır diye sormuştum.Sanırım kendi yazımda yine kendime cevap buldum.Evet,evrensel mutluluk var. Evrensel mutluluk çocukluk aşkı okur. Ne kadar fark etmeseniz de evrensel mutluluğun yanından geçtiniz ve onu tanımamazlıktan geldiniz.Lütfen,geri dönün ve o an neler yaşadığını düşünün.En azından hayallerimizde var olabilsin evrensel mutluluk.Hiç olmazsa bir demet renkli balonlar tutuştursun elinize.Hatta hiç olmazsa kısa bir süre çocukluk anlarınıza geri dönüş yapın.Bakın uzaktan gelen çocukluk aşkınız ve elinde çikolata var. Gülüyor ve çikolatasını sizinle paylaşıyor.Uzatılan çikolatayı alın ve gülümseyerek yemeye başlayın. Başlayın ki evrensel mutluluğa adım atabilelim.
-Özlem