Hayatınız boyunca bir amaç düşündünüz mü? Ne için burada olduğunuzdan tutunda ne yaptığınıza kadar uzanan? Hadi ama açık edin kendinizi en az bir kere bile olsa bu tarz bir soruyla karşı karşıya buldunuz kendinizi. Yakaladım!
Bir çok sorum bir çok bıkmayacağım hayalim vardı,var. Öylesine güzeller ki görmeniz lazım. Tabi benim hayallerim sizinkilerinin yanında önemsiz kalır çünkü herkesin hayali en güzeldir. Bence en güzeli de bu 'Herkesin hayalinin en güzel olması' o vakit bir ton en güzel hayallerle kaplı dört bir yanımız.
Şimdi lütfen rüyam için bir adım öne!
Bir rüya gördüm ki gördüğüm başka rüyaların imrendiği..
Bir rüya gördüm ki uyandığımda ağlayarak teşekkür ettiğim.
Bir rüya amanın ne rüya!
Bu kadar anlatmaya o rüyayı gizlemek suç sayılmalı ama affınıza sığınmaktan başka çarem gelmemekte sadece şunu söyleyeyim ne bir olay örgüsüydü bu rüya ne de saçma romantizm şeyleri. Hepsini; taşkın bir gölün, tutunmaya çalışan kayalıklara yaptığı gibi sarstığı bir rüya idi. En güzeliydi. Ve tek kelime idi.
'ÖZGÜRÜM! İŞTE SONUNDA ÖZGÜRÜM!
sonra ellerimi havaya kaldırdım ve -işte sonunda özgürsün beril!. Dedim kendi kendime.
Özgürdüm dostlar bir kuş kadar özgürdüm..
Hayatım boyunca en büyük hayallerini gerçekleştiremeyecek biri olarak bulurdum kendimi. Lakin bunun nedeni imkansız olarak görmekten değildi. Sahi oralarda hayalinin imkansız olduğunu düşünen biri var mı? gerçekten böyle mi düşünüyorsun? Etrafında ki imkansızlıkların nasıl olduğunu hiç mi görmedin? Bizler insanoğluyuz, bizler imkansızı elde etmiş biçimleriz. Bizler başarmış insanlarız. Yaşamayı başarmış, ağlamayı başarmış, konuşmayı başarmış, başaramadığı şeylerin üstesinden gelmiş insanlarız. Bizler cennet ve cehennem arası seçimi yapabilecek zekada yaratılmış varıklarız. Bizler kul olma yolunda her şeye göğüs geren insanlarız. Etrafına bak bu dünya bizim gibi yaşam sahibi olanlar için. Bu dünya bambaşka varlıklarla ortak yaşam alanımız için. Bu dünya tercihlerimiz için, iyiyi seçme - kötüden yararlanma tercihimiz için. Hepimiz varız, nefes alıyoruz ve hayal kuruyoruz.. Hadi ama o hayalin mutluluğunu hissedemiyor musun hala? Elimizde ne var geçmiş mi? gelecek mi? Hayır tam şuan. Şuanımız dışında hiç bir şeyimiz yok. Şuan o hayalin içinde değilsen bırak gerçekliği, kapat gözlerini ve aç o kapıyı. Bak gördün mü işte senin hayal dünyan. hisset adeta gerçekmişcesine. Gözlerini açtığında orada değil diye üzülmek yerine her gözümü kapattığımda orada diye sevin. Hayalin hala mı imkansız?
Benimde asla olmayacak diye baktıklarım vardı. Nedeni ise sevdiklerimdi. Benim engelim dostlar çok sevmemdi, onlardan ayrı kalmaktı. Ya hasretim ağır basarsa hayalime diye düşündüm hep, ya tam mutlu olmazsam diye. Derken bir şey fark etim orada bir yerde bir rüya beni bekliyordu. Usulca bana gülüyordu. Fark ettim ki ben bunu yapmalıyım yoksa nasıl ben olacaktım ki. Nasıl o çılgın ve cesur Berili gösterecektim ki. Aile, Dost, Hayvan, Doğa sevgimi nasıl haykıracaktım. Elimde sadece şuanım vardı ve ben de yapabileceğim en güzel şeyi yaptım. Şuan onların yanında oldum. Belki bir gün belli bir süreliğine gitmek sorunda kalırsam keşkelerim olmayacak. Hasretim bana diyecek ki 'sakin ol evey yakında yine onlarlasın ama elinde olan şuan ve tamda şuan kendini bulmaktasın'
Çok sevdiğim Ali hocacığımla konuşurken de fark etmiştim bunu bana demişti ki 'Uzaklaşmazsak başka güzel şeyleri kaçırmaz mıyız?'
Her ne kadar dışarıdan öyle gözükmese de ben hep sevdiklerini yanında taşıyan biri olacağım işte emin olduğum bir başka konu.
Orada bunu okuyan biri var biliyorum. Tam orada belki sevmediği bu yazının artık bi sonu gelsin diye okumaya devam etmekte, belki de aksine güzel bir gülümsemeyle bakmakta belki bambaşka bir şeyi düşünüyosun, bunların hiç biri değil. Önemli değil sadece tek şey istiyorum bu yazıyı her hangi birine okutmanı ya da ilk kez bir yerde okumanı. Tanımadığın birine, daha önce hiç gitmediğin bir yer belki ne olursa tek istediğim tanımadığınız biriyle bir şeyler paylaşmanız, her hangi bir yerde ilk anınızın bir hayal olması. Eğer bu uğraşa girerseniz çok minnettar olurum. ben mi? Ben bir gün o yolculuğa çıkacağım ama şuan bir el bekliyorum. Tanımadığım bir el. Yardımcı olacak bir el. Bir yolculuk arkadaşı belki.. Belki de sadece pusulam ve ben. Beni anlamışsanız önceki yazılarımdan yalnızlığı sevmekten korkmayan biriyim. Eğer yalnızsak bununla mutlu olmaktan başka bir şey gelmemeli çünkü insan kendini sevdiği sürece yalnızlık son derece huzurludurda.. Uzun lafın kısası belki yalnız belki bir sağ kol ile gerçekleştireceğim bir hayalim var ve size söylüyorum bir gün son yazımı yazacağım sizlere. Belli bir süreliğine..
Teşekkürler Christopher Mccandless. Her zaman hayalimin temelinde olacaksın, pusulam olacaksın. Teşekkürler.
Saygı ve Sevgilerimle
Beril..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder